9-1
Door: George
Blijf op de hoogte en volg George en Sylvia
10 Januari 2017 | Australië, Alice Springs
Als de zonsondergang al iets speciaals is, dan is de zonsopgang dat natuurlijk ook. De zon zou om 5:35 op komen, dus ik vroeg op maar toch te laat, duurt namelijk bijna 40 minuten om op de juiste plek te komen. Echter toch enorm genoten.
We zijn eerst in de ochtend het centrum van het park wezen bekijken, leuke winkeltjes met natuurlijk erg veel souvenirs. Daarna weer met ons vieren naar de Rock. Zag er weer heel anders uit dan gisteren, is zo afhankelijk van hoe de zon erop staat, fascinerend. Ėėn van de paden die nog wel open was, ging naar de waterhole, Sylvia en ik hebben dit gedaan. Wat opviel was dat er nog steeds water naar beneden kwam. Wat je dan ook ziet, dat er gelijk weer leven ontstaat als er water is. Ook diverse kleinere inhammen bezocht waar eeuwen oude tekeningen waren te zien, je wordt er helemaal stil van.
In de directe omgeving, 45 kilometer, zijn ook de Kata Tjuta (Olgas) te zien. Dit zijn meerdere rotsen naast elkaar die ook rood zijn en door de zon veranderen van kleur. Hier worden de wandelpaden grotendeels gesloten wanneer de temperatuur hoger wordt dan 36 graden, het was inmiddels al 40 graden. Toch een stukje gedaan, maar het was gewoon te heet. Hierna een ander pad genomen wat meer in de shaduw lag, je weet niet waar je moet kijken, maar ook hier bleef de warmte iets om voorzichtig mee om te gaan, vooral omdat we de enige waren hier op de wereld.
Vanuit hier gaat er een dirtroad naar Perth, afstand bijna 2000 kilometer, tijd om het te rijden 1 dag en 16 uur, de andere route is bijna 4000 kilomter en duurt maar twee uur langer. Kun je bedenken wat het is om 4 wheel drive te rijden over deze weg.
's Avonds naar Field off light gegaan. Niet te beschrijven hoe mooi, eerst de zonsondergang op de Rock staan te bezichtigen onder het genot van een drankje (bubbels) en overheerlijke canapes, waarna het field off lichts aangaat. In het veld staan 55000 lampjes, die door middel van glasvezel van licht worden voorzien en hierdoor veranderd ook constant de kleur. WAUW.
Hebben een uur door het veld gelopen, waarna we met de bus weer terug zijn gegaan
We zijn eerst in de ochtend het centrum van het park wezen bekijken, leuke winkeltjes met natuurlijk erg veel souvenirs. Daarna weer met ons vieren naar de Rock. Zag er weer heel anders uit dan gisteren, is zo afhankelijk van hoe de zon erop staat, fascinerend. Ėėn van de paden die nog wel open was, ging naar de waterhole, Sylvia en ik hebben dit gedaan. Wat opviel was dat er nog steeds water naar beneden kwam. Wat je dan ook ziet, dat er gelijk weer leven ontstaat als er water is. Ook diverse kleinere inhammen bezocht waar eeuwen oude tekeningen waren te zien, je wordt er helemaal stil van.
In de directe omgeving, 45 kilometer, zijn ook de Kata Tjuta (Olgas) te zien. Dit zijn meerdere rotsen naast elkaar die ook rood zijn en door de zon veranderen van kleur. Hier worden de wandelpaden grotendeels gesloten wanneer de temperatuur hoger wordt dan 36 graden, het was inmiddels al 40 graden. Toch een stukje gedaan, maar het was gewoon te heet. Hierna een ander pad genomen wat meer in de shaduw lag, je weet niet waar je moet kijken, maar ook hier bleef de warmte iets om voorzichtig mee om te gaan, vooral omdat we de enige waren hier op de wereld.
Vanuit hier gaat er een dirtroad naar Perth, afstand bijna 2000 kilometer, tijd om het te rijden 1 dag en 16 uur, de andere route is bijna 4000 kilomter en duurt maar twee uur langer. Kun je bedenken wat het is om 4 wheel drive te rijden over deze weg.
's Avonds naar Field off light gegaan. Niet te beschrijven hoe mooi, eerst de zonsondergang op de Rock staan te bezichtigen onder het genot van een drankje (bubbels) en overheerlijke canapes, waarna het field off lichts aangaat. In het veld staan 55000 lampjes, die door middel van glasvezel van licht worden voorzien en hierdoor veranderd ook constant de kleur. WAUW.
Hebben een uur door het veld gelopen, waarna we met de bus weer terug zijn gegaan
-
10 Januari 2017 - 16:30
Wieneke Wijnants:
Hoi Syl en George.
Wat doen en beleven jullie veel, ongelooflijk. Lang geleden ben ik eens in Australië geweest. Ik heb een kleine voorstelling van hoe of wat. Maar wat jullie allemaal doen en zien is geweldig.
Vandaag naar Albatros geweest niet om te spelen maar heb instructies gekregen over mijn nieuwe job Marshall. Ik draai mee op de vrijdagochtenden. Ja ik vind het leuk en dit is wel wat voor mij.
Dit weekend ga ik naar Johan en rijden wij gelijk door naar Frankrijk waar zijn neef woont. Daar wordt de Nieuwjaarsborrel gehouden voor de familie Madou (broer, zus en aanhang). Zijn neef woont net over de grens dus zo ver is het niet van Johan vandaan. Wij hoeven niet zulke afstanden te rijden zoals jullie doen.
Wanneer jullie over ruim 3 weken weer terug zijn, wat zal Nederland dan klein zijn voor jullie. Op de snelwegen zal je hier maar weinig borden tegenkomen van 100 km of meer.
Met plezier lees ik de verslagen, helemaal top, George mijn complimenten.
Geniet nog heerlijk daar van alles en voor nu mijn lieve groetjes XX.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
