24-12

Vanochtend met Oom Ben, Beppie, Ivan en Sylvia de as uitgestrooid van pa en ma op hun geliefde strand, waar ze vroeger naar toe gingen. Oom Ben had nog een prachtig afscheidswoord voor hen. Het was erg emotioneel voor mij. De cirkel is rond.
Nadat we gezamenlijk koffie hadden gedronken zijn we naar het graf van tante Jet gegaan. De begraafplaats van Perth is een park met lange paden en kleine gedenkstenen met daaronder de as. Op het moment dat wij kwamen zaten er twee kangoeroes vlakbij het graf, wat een beeld.

Hierna naar huis om de koffer te pakken voor een nacht bij John in Mandurah. Mandurah is een plaats aan de oceaan, waar men door middel van kanalen een soort Venetië heeft gebouwd, voor de toch wel wat welgestelde Australiër. Zijn met de boot van John 's avonds gaan varen om de kerstversieringen te zien die men aan de buitenkant van de huizen heeft geplaatst. Las Vegas is hier niets bij. We waren niet het enige bootje trouwens, het was file varen. Hoe groter het huis, hoe groter de versiering.
Op onze weg terug hoorden we en zagen we mensen schreeuwen. Het bleek dat zij vast zaten met hun boot op een ondiep stuk en hadden ook nog eens een drie jarig kind in hun boot. We konden er maar met moeite bijkomen. Wij hebben de mensen over genomen in onze boot en ze terug gebracht naar de jachthaven waar ze hun auto hadden staan. En dat op kerstavond.